Bizleri bezdiren rutinmidir, yoksa değişimin (olumsuz dahi olsa) yavaş yavaş gerçekleşmesi mi?
Niçin tepkisiz bir topluluk olduk?
Niçin etkisiz tepkiler verir olduk?
Tepki denince aklımıza yalnızca 'homurdanarak konuşmak' mı gelir oldu? Yada rahatımızı en az bozacak olan herhangi bir davranış?
Taş atmaya üşenirmi olduk kolumuz yorulmasın diye yoksa?
Hangi konuda olursa olsun, sürekli bir rahatsızlık, şikayet var her kesimden, ancak tepki yok..
Birçok konuda isteğimiz, isteklerimiz var, ancak kendi isteklerimiz için dahi parmağımızı kıpırdatacak halimiz yok.
İster ülke gündemini oluşturan konular olsun, ister hayat pahalılığı, işsizlik, AB üyeliği, şehitlerimiz, dinimiz, namusumuz, trafik, düzensiz yapılaşma, soygunlar, soyguncular..
Alışmayamı başladık bu rutine giren çerçevede yaşananlara?
Bu yazı bir tepki midir? Etkisiz tepkiler arasında kaybolup gidecek midir?
Nedenmi yazma gereği duydum? Fuzuli'den alıntı yapmak istiyorum;
Söylesem tesiri yok,
Sussam gönül razı değil..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder